Bin Kez İncitseler De Bir Cân İncitmeyesin
Gönül yıkmanın Kâbe’yi bin kez yıkmaktan daha kötü olduğunu bilir gönül erleri. İncitmemek ve incinmemek işin esası.
İncinsen de affedebilmek? Ama illaki incitmemek. Osman Hulûsi Efendi’nin Divân’ındaki şu nasihati bir çok şeyi anlatmaya kafidir:
Sakın nefsine uyup bir cân incitmeyesin
Hüsn ü edebi koyup, bir cân incitmeyesin
El ile döğseler de dil ile söğseler de
Bin kez incitseler de bir cân incitmeyesin
Hepsi kardeşlerindir yolda yoldaşlarındır
Hâlde hâldaşlarındır bir cân incitmeyesin
Beyhûde cânın sıkıp insanlığından çıkıp
Dil Ka?besini yıkıp bir cân incitmeyesin
Öyleyse, nefsimize uymamaya, edebimizi muhafaza etmeye, canımız sıkılsa da insanlığımızdan çıkmamaya, kimseyi incitmemeye söz verelim. Bizi dövseler de sövseler de bin kez incitseler de incitmemeye söz verelim.
Gönüller almaya geldiğimizi her halimizle haykıralım.
Sevelim ve sevilelim?