Demir attım yalnızlığa
sessiz bir köşede, her şeyden uzak
meçhul yarınlara terk edilmisim
dostluklar yalanmış, sevgiler tuzakmış
tuzak
hayret yanılmışım, yalnızım simdi
oysa mutluluğu hayal etmiştim
gidenler unutmuş, aşkları yalanmış
yalan
günesin doğuşu, batışı farksız
nasıl yaşanırsa yaşarım ben aşksız
demir attım yalnızlığa
bir hasret denizinde
ve şimdi hayallerim o günlerin izinde
yüreğimde duygular, ümitlerim nerede
söyle bir düşünüp her şeyi birden
neden anıları bitirmeyişim
yalanmış sevgiler, kalbimden uzakmış
uzak
boşa beklemişim yollara bakıp
kurak topraklara umutlar ekmişim
arzular avuttu, gördüğüm hayalmiş
hayal
günesin doğuşu, batışı farksız
nasıl yaşanırsa yaşarım ben aşksız
demir attım yalnızlığa
bir hasret denizinde
ve şimdi hayallerim o günlerin izinde
yüreğimde duygular, ümitlerim nerede
…
nerde o eski günler ortaokul dönemim aklıma geldi 🙂
ne yani? bunca yardımda bulunan, yardım kampanyaları düzenleyen bir insan yalnızlığın katmerlenmiş girdaplarına mı teslim? bu siteye hiç yakışmamış bu yazı…
gençliğin karamsarlığının getirileri gibi..
ilk gençlik hesabı.
neyse.. Allah yardımcınız olsun kardeşim, sizi kimler üzdüyse…